ในยุคเศรษฐกิจฐานความรู้ ทรัพยากรมนุษย์จัดได้ว่าเป็นทรัพยากรที่สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับองค์การ และถูกยกระดับขึ้นไปเป็นทุนมนุษย์ขององค์การ และองค์การเองจะต้องจัดการทรัพยากรมนุษย์อย่างหลากหลายมากขึ้น เช่น ต้องมีการบริหารจัดการโดยคำนึงถึงความแตกต่างหลากหลายของพนักงานมากขึ้น (Workforce Diversity) มีการตรวจสอบผู้สมัครผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ เช่น เฟซบุ๊ก หรือทวิตเตอร์ มีการตรวจสอบลักษณะทางพันธุกรรมของผู้สมัครหรือมีการจ้างงานผู้พ้นโทษ (Ex-offenders) เพื่อสร้างโอกาสให้กับผู้กระทำผิดได้กลับเข้าสู่การทำงานในองค์การอีกครั้ง การใช้ระบบพี่เลี้ยง ซึ่งต่างไปจากเดิม คือ การให้พนักงานใหม่ที่มีความรู้ความสามารถ สอนงานพนักงานเดิม การใช้ระบบพี่เลี้ยงแบบอิเล็กทรอนิกส์ ที่ให้พนักงานได้ติดต่อกับพี่เลี้ยงผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อลดการเผชิญหน้า หรือไม่สนิทคุ้นเคย และติดต่อได้ทุกที่ทุกเวลา ตลอดจนการใช้เครือข่ายทางสังคมในการจัดโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพ (Wellness Programs) ซึ่งหลากหลายเรื่องราวใหม่ๆ นี้ ถือเป็นความท้าทายในการจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่หนังสือเล่มนี้ได้ให้องค์ความรู้อย่างชัดเจน และเป็นประโยชน์ทั้งในทางทฤษฎีและการปฎิบัติต่อผู้สนใจเป็นอย่างดี